2016ya Giriş
2016 yılının ilk günleri:
86 kilo olmuşum. Demekki ne imiş: yemek yemeyle saadet olsaydı, bütün obezler mutluluk timsali olurlardı. Belki böyle bir beklenti gerçekten varolduğundan, bütün şişmanlardan pozitif ve gülümser olmaları bekleniyor, şişmanlar da bu beklentinin altında ezilip, bütün üzüntülerini içlerine atıyor, depresyona uğruyor, o depresyonda kendilerini daha kalorili daha yağlı daha besili besinler yerken buluyorlar.
Dün ne de güzel hamburger yedim Red Dotta... Öncesinde de putine abandım. Hamburgerin yanında da kızarmış patates gelmesin mi? Güya artık kendimi salataya yeşilliğe verecek ekmekten uzak duracak, kızarmış tavuğa popomu dönecektim. Clemsonda hiç kızarmış tavuk yemediğimi düşünecek olursam, bence bu da bir şeydir.
Noel ayağına Clemson'a gittim. - Bu konuya başlamadan önce bulunduğum yerin tasvirini yapayım, kesin merak içerisinde kalmışsınızdır. Yine bir starbuckstayım, bu sefer east side downer avenue tarafı... Yanıma tek çocuklu bir aile oturdu, gürültüleri had safhada... Normalde çocuk seslerinden ya da gürültüden rahatsız olmam fakat bu sefer toleransım pek yüksek değil. Nerden baksan 2 saattir yüzümde bir gülümseme belirmedi - bu acaba kilo verdiğime bir alamet mi? Mantıksal olarak "şişmanlar güleryüzlüdür", "ben güleryüzlü değilim" "ben şişman değilim" çıkıyor. Şimdi güldüm, bu güşüş şişman olmama durumumu bozar mı hocam? Sanırım biraz şişmanım ben... - Neyse efendim Clemson diyorduk.
Wisconsinın karından kışından uzaklaşıp 70-80 fahrenheitları görmek arkadaşlarla hasret gidermek güzeldi doğrusu...Salı günü TDse gidip de yine bir chicken parmasan yiyeceğim aklıma gelmezdi... Haftasonu da Charlestona gidip denize girdim 2015 bitmeden... Amerikalılar bu olaya Polar Bear Plunge diyorlarmış... Bilmeden bunu da yapmış olduk... Bol bol Onenight Ultimate Werewolf oyununu oynadık. Bu arada bu oyunu buradaki tanıştığım tiplerle oynamaya çalıştım, maalesef pek de kimsenin ilgisini çekemedi... Sebebin önceden dil olduğunu düşünüyordum, fakat şimdi farkettim ki bu daha çok nerd olmak ya da olmamakla alakalı... Clemsondakilerin PhD yapan kişiler olduğunu düşünürsek, nerd potansiyeli daha fazla orada... Aslında bu varsayımımı da çürütebilirim. Belki de birbirini daha çok tanıyan bir grupla oyun oynamak daha kolay. Başka bir açıklama bulamıyorum...
İnternette saçmasapan bir anketi doldurdum hangi cartoon karakteri olabileceğimi öğrenmek için, tam da içimden geçen karakter çıktım: SpongeBob SquarePants...
- Beyin çıkarmaca oynayalım mı Patrick?
- Tamam
- Sen başla!
- Geliyor... (Patrick kumtopu atar)!
- Tamam Patrick çıktı!!! :)
Amazon Prime üyeliği aldım, artık gelsin diziler filmler... Kendimi o tip şeylere vereceğim... Avatar the Last Airbender'a başladım bu sayede... 2016nın ilk kitabı da İçimizdeki Şeytan olsun. Zamanı gelmişti...
86 kilo olmuşum. Demekki ne imiş: yemek yemeyle saadet olsaydı, bütün obezler mutluluk timsali olurlardı. Belki böyle bir beklenti gerçekten varolduğundan, bütün şişmanlardan pozitif ve gülümser olmaları bekleniyor, şişmanlar da bu beklentinin altında ezilip, bütün üzüntülerini içlerine atıyor, depresyona uğruyor, o depresyonda kendilerini daha kalorili daha yağlı daha besili besinler yerken buluyorlar.
Dün ne de güzel hamburger yedim Red Dotta... Öncesinde de putine abandım. Hamburgerin yanında da kızarmış patates gelmesin mi? Güya artık kendimi salataya yeşilliğe verecek ekmekten uzak duracak, kızarmış tavuğa popomu dönecektim. Clemsonda hiç kızarmış tavuk yemediğimi düşünecek olursam, bence bu da bir şeydir.
Noel ayağına Clemson'a gittim. - Bu konuya başlamadan önce bulunduğum yerin tasvirini yapayım, kesin merak içerisinde kalmışsınızdır. Yine bir starbuckstayım, bu sefer east side downer avenue tarafı... Yanıma tek çocuklu bir aile oturdu, gürültüleri had safhada... Normalde çocuk seslerinden ya da gürültüden rahatsız olmam fakat bu sefer toleransım pek yüksek değil. Nerden baksan 2 saattir yüzümde bir gülümseme belirmedi - bu acaba kilo verdiğime bir alamet mi? Mantıksal olarak "şişmanlar güleryüzlüdür", "ben güleryüzlü değilim" "ben şişman değilim" çıkıyor. Şimdi güldüm, bu güşüş şişman olmama durumumu bozar mı hocam? Sanırım biraz şişmanım ben... - Neyse efendim Clemson diyorduk.
Wisconsinın karından kışından uzaklaşıp 70-80 fahrenheitları görmek arkadaşlarla hasret gidermek güzeldi doğrusu...Salı günü TDse gidip de yine bir chicken parmasan yiyeceğim aklıma gelmezdi... Haftasonu da Charlestona gidip denize girdim 2015 bitmeden... Amerikalılar bu olaya Polar Bear Plunge diyorlarmış... Bilmeden bunu da yapmış olduk... Bol bol Onenight Ultimate Werewolf oyununu oynadık. Bu arada bu oyunu buradaki tanıştığım tiplerle oynamaya çalıştım, maalesef pek de kimsenin ilgisini çekemedi... Sebebin önceden dil olduğunu düşünüyordum, fakat şimdi farkettim ki bu daha çok nerd olmak ya da olmamakla alakalı... Clemsondakilerin PhD yapan kişiler olduğunu düşünürsek, nerd potansiyeli daha fazla orada... Aslında bu varsayımımı da çürütebilirim. Belki de birbirini daha çok tanıyan bir grupla oyun oynamak daha kolay. Başka bir açıklama bulamıyorum...
İnternette saçmasapan bir anketi doldurdum hangi cartoon karakteri olabileceğimi öğrenmek için, tam da içimden geçen karakter çıktım: SpongeBob SquarePants...
- Beyin çıkarmaca oynayalım mı Patrick?
- Tamam
- Sen başla!
- Geliyor... (Patrick kumtopu atar)!
- Tamam Patrick çıktı!!! :)
Amazon Prime üyeliği aldım, artık gelsin diziler filmler... Kendimi o tip şeylere vereceğim... Avatar the Last Airbender'a başladım bu sayede... 2016nın ilk kitabı da İçimizdeki Şeytan olsun. Zamanı gelmişti...
Yorumlar
Yorum Gönder