Bugünlerde Bahar İndi

Havanın yüzünde bir kırlangıç sürüsü 
Ve yabanıl ak atlar doludizgin bu sabah, 
Bu sabah öylesine güzel ki 
Bu sabah yağmur yağacak 
Bu sabah gün açacak 
Bu sabah tekmil tomurcuklar patlayacak 
Bahar patlayacak köpükler, 
Bulutlar patlayacak özlemlerin en güzeli, 
Tozlu bir özlem topraktan yeni çıkarılmış
Üç bin yıllık yunan şarabı 
Atların kara gözleri 
Ve ben kederden geberiyorum.
Tam yalnızlıktan gebermenin de sırası 

Senin ellerin güzel 
Bir damla duman ovanın üstünde 
Bir damla ak bulut, 
Altına batmış, yeşile batmış. 
Bir damla sıcacık, 
Bir damla ışıltı sımsacıcık tutuyorum 
Sımsıcacık tutuyorum bir şeyi önüme 
Bir adam çıkıyor 
Amma da kocaman gözleri var 
Amma da çok ağlamış 
Amma da çok çiçek açmış 
Amma da çok yüreği, 
Amma da çok yüreği sıcak 
Amma da çok yalnızlıktan geberiyor 
Amma da çok mavi tutuyorç


Kuş uçmaz, kervan geçmez bir yerdesin.
Su olsan kimse içmez,
Ölür de susundan
Yol olsan kimse geçmez,
Sarp kayalara uğratır da yolunu
Elin adamı ne anlar senden?
Çıkarsın bir dağ başına,
Bir ağaç bulursun
Tellersin pullarsın
Gelin eylersin.
Bir de bulutları görürsün, 
Bir de bulutları görürsün
Bir de bulutları görürsün
Köpürmüş gelen bulutları
Başka ne gelir elden?
Çın çın ötüyor yüreğimin kökünde şu dünyanın ıssızlığı
Tanrı kimsenin başına vermesin böyle bir yalnızlığı!


Dünyada ilk kendi kendini, 
Esir eden insan benim.
İkincisini gösterirlerse eğer,
Kardeş olacağım,
Alnından öpeceğim üçüncüsünün de...



Çukurovadaki kızın gözlerini ben gördüm
Anlatmaya dilim yetmez ki
Ben diyorum ki size, ben aşkın ve ümidin adamı
İşte ben böylesi bir adam
Ben diyorum ki size
Bir dil bulacağız her şeye varan
Bir şeyleri anlatabilen
Böyle dilsiz, böyle düşmanca, 
Böyle bölük pörçük dolaşmayacağız bu dünyada
Her şeyi söyleyebileceğiz bu dünyada
Her şeyi birbirimize
Şöyle bir gözünüzün önüne getirin ki
Dünyada bir tek insan bile kalmamış
Çiçekler, böcekler, hani şairlerin anlata anlata bitiremediği bir dünya


Yaşar Kemal


Keşke Ege'ye insek... Gökçeada Bozcaada... Oralar işte...